اطلاعیه سایت
✍جلب بدون احضار
جلب متهم بدون سابقه احضار، تخلف و موجب محکوميت انتظامي است، قانونگذار در ماده 118 قانون آيين دادرسي کيفري سابق امکان جلب بدون احضار را پيش بيني کرده بود.
✍✍اصولاً جلب متهم بايد در نتيجه عدم حضور بدون عذر موجه وي پس از احضار توسط مقام قضايي صورت گيرد. به بيان ديگر جلب بدون سابقه احضار تخلف و موجب محکوميت انتظامي است، اما در مورد برخي جرايم معين، به دليل اهميت آنها و امکان متواري شدن متهم در صورت ابلاغ احضارنامه و يا از بين رفتن زمينه دستگيري متهم در صورت انتشار آگهي در مواردي که محل اقامت يا شغل يا کسب متهم مشخص نيست این امر امکان پذیر است.
✅ ماده 180 قانون آيين دادرسي کيفري جدید با توجه به نقض ماده فوق و با پيش بيني جلب بدون احضار در جرايم مهم، مقرر مي دارد : در موارد زیر بازپرس میتواند بدون آنکه ابتداء احضاریه فرستاده باشد، دستور جلب متهم را صادر کند:
🔶الف – در مورد جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات، قطع عضو و یا حبس ابد است.
🔶ب – هرگاه محل اقامت، محل کسب و یا شغل متهم معین نباشد و اقدامات بازپرس برای شناسایی نشانی وی به نتیجه نرسد.
🔶پ – در مورد جرائم تعزیری درجه پنج و بالاتر در صورتی که از اوضاع و احوال و قرائن موجود، بیم تبانی یا فرار یا مخفی شدن متهم برود.
🔶ت – در مورد اشخاصی که به جرائم سازمان یافته و جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی متهم باشند.