👈مقررات شکلی تنظیم سند در دفاتر اسناد رسمی
✅✍ طبق تعریف سند که عبارت از هر نوشته ای است که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشد، دو عنصر
👈 نوشته بودن و
👈 قابل استناد بودن در مقام دعوی و دفاع از ارکان متشکله سند محسوب می شود.
✍ ماده ۱۲۸۶ قانون مدنی سند را به دو دسته عادی و رسمی تقسیم می کند و حسب موضوع، این اسناد از اعتبار متفاوت برخوردارند. از آنجایی که مبحث، حقوق ثبت اسناد است بنابراین مراد از سند باید سند رسمی باشد و نخستین نکته ای که در بیان سند رسمی به ذهن هر شخصی که آشنایی هر چند مختصری با علم حقوق دارد، متبادر می شود، ماده ۱۲۸۷ قانون مدنی است که سند رسمی را این گونه بیان کرده است:
✅✍ اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک یا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر مأموران رسمی در حدود صلاحیت آنها بر طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند، رسمی است.
🔵 در تعریف فوق ارکان تنظیم سند رسمی مشخص شده است.
✍ بنا بر نظر دکتر عبدالله شمس، در کتاب ادله اثبات دعوا، ارکان سند شامل تنظیم سند توسط مأمور رسمی؛ صلاحیت مأمور رسمی و رعایت مقررات قانونی تنظیم سند است.
👈✍ به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حقوقی ایران، اگر این طور استناد شود که سایر ارکان در دل مورد سوم یعنی رعایت مقررات تنظیم سند نهفته است بنابراین می توان گفت دو مورد اول هم قابلیت این را دارند که در مورد سوم مستتر شوند و در تعریف ارکان سند فقط می توانستیم بگوییم رعایت مقررات، رکن اساسی تنظیم سند است و همه ارکان در همین جمله پوشش می یابند.
🔴اما برای جلوگیری از کلی گویی بهتر است مورد سوم را در مورد ذکر جزییات به کار ببریم و ارکان سند رسمی را به این گونه تعریف کنیم
🔵 مجموعه ای است از مقررات شکلی و ماهوی مربوط به تنظیم سند به علاوه محل تنظیم سند و همچنین تنظیم سند توسط مأموران رسمی با رعایت حدود صلاحیت آنها.
👈مقررات شکلی تنظیم سند در دفاتر اسناد رسمی👆
✅✍ این مورد در درجه اول شامل اوراق مخصوصی است که از طرف سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تهیه می شدو و در اختیار دفاتر رسمی قرار می گیرد.(کانال عدل آریا)
✍ ماده ۱۸ قانون دفاتر اسناد رسمی و کانون سردفتران و دفتر یاران مصوب ۱۳۵۴ مقرر می دارد:
👈 کلیه اسناد رسمی باید در اوراق مخصوصی که از طرف سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در اختیار دفترخانه ها قرار داده می شود، تنظیم شود
🔵 بنابراین تنظیم سند رسمی بر روی اوراق معمولی ممکن نیست همچنین اوراق مزبور دارای شماره سریال بوده و باید به ترتیب استفاده شود و چنانچه یکی غیرقابل استفاده شود، باید به اداره ثبت اسناد عودت داده شود.
✅✍ برابر ماده ۲۱ قانون فوق، اسناد باید به تعداد متعاملین و یک نسخه اضافی جهت بایگانی تنظیم شوند. طبق اصل ۱۵ قانون اساسی، اسناد باید علاوه بر رعایت این موارد به زبان فارسی نوشته شوند.
✍ ماده ۱۷ آیین نامه دفاتر رسمی مصوب سال ۱۳۱۷ تصریح می کند که در کلیه اسناد باید شماره شناسنامه و محل اقامت متعاملین به طور وضوح قید شود و در صورت تغییر نشانی پس از ثبت سند، متعاملین موظفند تغییر نشانی را به دفتر اسناد اطلاع دهند؛ در غیر این صورت و در صورت نیاز به ابلاغ، اسناد به همان محلی که در سند ذکر شده است، فرستاده خواهد شد.
🔵 بر اساس ماده ۱۸ آیین نامه، سردفتر و نماینده هیچ سندی را نباید امضا کنند مگر آن که وارد دفتر شده و به امضای اصحاب معامله رسیده باشد بنابراین اسناد علاوه بر امضای متعاملین باید حاوی امضای دفتریار و سردفتر و مهر آنان باشد همچنین دارای تاریخ و شماره باشد که این شماره، آخرین شماره ثبت دفتر سردفتر است.گفته شده است که سردفتر و نماینده قبل از ثبت در دفتر نباید هیچ سندی را امضا کنند. ماده ۵۶ قانون ثبت در باب لزوم ثبت تمام مندرجات سند بیان می کند:
✅✍ اسناد باید حرف به حرف از اول تا آخر متن، حاشیه، سجل و ظهر ثبت شود. پس از ثبت در دفتر، متعاملین جهت لزوم تصدیق ثبت با اصل سند عبارت
👈 ثبت با سند برابر است را نوشته و سپس امضا می کنند و در پایان سردفتر جمله
👈مسئول صحت ثبت و احراز هویت متعاملین هستم را نوشته و آن را امضا می کند و بعد از آن دفتریار جمله
👈 ثبت با سند برابر است را نوشته و امضا می کند و به این ترتیب عملیات شکلی و مادی تنظیم سند به پایان می رسد.