اطلاعیه سایت
اقسام توقیف اموال محکومعلیه
توقیف اموال شخصی که حکم، به ضرر او صادر شده است، بر دو نوع توقیف تأمینی و توقیف اجرایی است.
توقیف تأمینی
وقتی حکمی صادر میشود، برای به اجرا درآوردن آن، شرایطی لازم است؛ یکی از آن شرایط، این است که باید برای حکم، اجرائیه صادر شود و این اجراییه به محکومعلیه، ابلاغ شود. بر طبق ماده ۳۴ قانون اجرای احکام مدنی، همین که اجرائیه به محکومعلیه ابلاغ شد، او موظف است ظرف ۱۰ روز، مفاد آن را اجرا کند؛ اما کاملا روشن است که احتمال دارد، محکومعلیه در این مهلت ۱۰ روزه، اموال خود را به دیگران انتقال دهد یا آنها را مخفی کند یا از بین ببرد یا به طور کلی، اقدامی انجام دهد که محکومله نتواند به حق خود برسد. بر همین اساس، تبصره یک ماده ۳۵ قانون اجرای احکام مدنی، مقرر کرده است که محکومله میتواند حتی قبل از تمام شدن مهلت ۱۰ روزه محکومعلیه، اموال او را برای توقیف، معرفی کند که به این توقیف، توقیف تأمینی یا توقیف احتیاطی میگویند.
توقیف اجرایی
همانطور که اشاره شد، محکومعلیه موظف است ظرف ۱۰ روز بعد از ابلاغ اجرائیه، آن را اجرا کند اما ممکن است که او در این مهلت، حکم را اجرا نکرده و به هیچ یک از وظایف جایگزین دیگر نیز عمل نکند؛ در چنین وضعی بر طبق ماده ۴۹ قانون اجرای احکام مدنی، محکومله میتواند درخواست کند تا معادل محکومبه، از اموال محکومعلیه توقیف شود. در این صورت، بدون تأخیر، اقدام به توقیف اموال محکومعلیه خواهد شد که به این توقیف، توقیف اجرایی گفته میشود.
توقیف اموال
چگونگی توقیف اموال محکومعلیه
قانون اجرای احکام مدنی، مقررات مربوط به توقیف اموال را بر اساس منقول یا غیرمنقول بودن مال، بیان کرده است؛ به همین علت ابتدا باید مفهوم مال منقول و مال غیرمنقول، مورد بررسی قرار گیرد.همانند بسیاری از چیزها، برای مال هم تقسیمبندیهای متعددی وجود دارد. یکی از این تقسیمبندیها، تقسیم اموال به منقول و غیرمنقول است.
اموال منقول: اموالی هستند که میتوان آنها را از محلی به محل دیگر منتقل کرد؛ بدون این که به خود مال یا محل استقرار آن، صدمهای وارد شود، برای مثال اشیایی از قبیل کتاب و لباس از اموال منقول محسوب میشوند.
اموال غیرمنقول: اموالی هستند که نمیتوان آنها را از محلی به محل دیگر منتقل کرد؛ به طوری که در خود مال یا محل استقرارش، صدمهای به وجود نیاید. برای مثال، دیوار، ساختمان و از همه مهمتر، زمین، مال غیرمنقول محسوب میشوند.
با روشن شدن مفهوم مال منقول و مال غیرمنقول، میتوان چگونگی توقیف اموال را مورد بررسی قرار داد.
توقیف اموال منقول
مقررات مربوط به توقیف اموال منقول، در هفت بخش قابل بررسی است که عبارتند از:
اصل توقیف اموال منقول در محل سکونت یا محل کار محکومعلیه
بر اساس ماده ۶۲ قانون اجرای احکام مدنی، زمانی که محل سکونت یا محل کار محکومعلیه مشخص شود، اصل بر آن است که اموال و اشیای موجود در آن، متعلق به محکومعلیه است؛ زیرا عادت بیشتر مردم این است که اموالشان را نزد خودشان نگهداری میکنند. به عبارت دیگر، برای آن که اموال موجود در این مکانها، متعلق به محکومعلیه محسوب شود، دلیل خاصی لازم نیست و تعلق نداشتن چنین اموالی به محکومعلیه است که دلیل میخواهد و باید آن را اثبات کرد.
اصل تعلق اموال اختصاصی زنان به زن و تعلق اموال اختصاصی مردان به مرد
بر اساس ماده ۶۳ قانون اجرای احکام مدنی، اگر محل سکونت محکومعلیه، محل سکونت همسر او نیز باشد، اموال موجود در آن محل، در سه دسته قابل تقسیمبندی است:
دسته اول: اموالی که معمولاً زنان به طور اختصاصی از آنها استفاده میکنند؛ مثل جواهرات زنانه یا لباس عروس. در این حالت، اصل بر آن است که این اموال، متعلق به زنِ ساکن در آن محل است؛ یعنی اگر کسی ادعا کند که این اموال به آن زن، تعلق ندارد، باید دلیل بیاورد و ادعای خود را اثبات کند؛ در غیر این صورت اموال مذکور، متعلق به آن زن خواهد بود.
دسته دوم: اموالی که معمولاً مردان به طور اختصاصی از آنها استفاده میکنند؛ مثل ریشتراش یا انگشتر مردانه. در این حالت، اصل بر آن است که این اموال، متعلق به مردِ ساکن در آن محل است و خلاف این مطلب است که باید به اثبات برسد.
دستهی سوم: اموالی که جزو هیچ یک از دو دسته قبل، محسوب نمیشوند: در این حالت، اصل بر آن است که این اموال بین زن و مرد مشترک است؛ یعنی هم به زن و هم به مرد، تعلق دارد.
بنا بر آنچه گفته شد، در مورد اموال موجود در محل سکونت زن و شوهر، هم باید نوع مال و هم جنسیت محکومعلیه را در نظر گرفت و سپس مشخص کرد که آیا مال مورد نظر، قابل توقیف است یا خیر.
عدم توقیف اموالِ در تصرف اشخاصی غیر از محکومٌعلیه
بر اساس ماده ۶۱ قانون اجرای احکام مدنی، اگر مالی که برای توقیف در نظر گرفته شده است، در تصرف شخصی به غیر از محکومعلیه باشد و آن شخص، خود را، مالک آن مال بداند یا آن مال را متعلق به شخص دیگری – البته به غیر از محکومعلیه – معرفی کند، توقیف آن مال، امکانپذیر نخواهد بود؛ البته کاملاً بدیهی است که اگر آن شخص، آن مال را متعلق به محکومعلیه معرفی کند، توقیف آن مجاز است.
مستثنیات از توقیف
اگرچه محکومله حق دارد اموالی را که متعلق به محکومعلیه است، توقیف کند اما قانونگذار به طور استثنایی و با توجه به نیازهای محکومعلیه و خانواده او، برخی از اموال را غیرقابل توقیف معرفی کرده است؛ به عنوان مثال وسیله نقلیه غیرقابل توقیف است.